t. 730 136 174 kancelaria@smw.legal

PODATKI DOCHODOWE – ZACHOWANIE NALEŻYTEJ STARANNOŚCI

WERYFIKACJA PODATKU DOCHODOWEGO

Pojęciem powszechnie używanym stała się należyta staranność przy weryfikacji kontrahentów w przypadku transakcji opodatkowanych podatkiem VAT. Pojęcie to jest jednak w ostatnich latach rozszerzane przez ustawodawcę na podatki dochodowe.

Od 2019 r. podatnicy podatku u źródła zobowiązani są do weryfikacji, czy odbiorca należności (nie będący polskim rezydentem podatkowym) jest rzeczywistym właścicielem należności. W najnowszych regulacjach prawnych podatnik został zobligowany zweryfikować poza kontrahentem, czy nie pochodzi on z raju podatkowego również rzeczywistego właściciela tego kontrahenta, czy jest on podmiotem zarejestrowanym lub osobą mającą miejsce zamieszkania w raju podatkowym.

Rozporządzenie ministra finansów w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową wymienia 26 rajów podatkowych. Natomiast unijny wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych wyszczególnia 12 krajów lub terytoriów  uznawanych za raje podatkowe.

Powyższy obowiązek weryfikacyjny jest o tyle ważny dla podatnika, że w wypadku zawierania transakcji z kontrahentami z rajów podatkowych lub gdy rzeczywisty właściciel należności pochodzi z kraju będącego rajem podatkowym może wystąpić obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych. W przypadku niespełnienia przez podatnika wyżej wymienionego obowiązku podatnik może zostać przez administrację skarbową pociągnięty do konsekwencji podatkowych oraz karno-skarbowych.

Sporządzanie dokumentacji cen transferowych w wypadku transakcji z kontrahentami z rajów podatkowych występuje w przypadku przekroczenia progów ustalonych w następujący sposób:

  1. 100 tysięcy złotych- kontrahenci z rajów podatkowych;
  2. 500 tysięcy złotych- kontrahenci, których rzeczywisty właściciel ulokowany jest w raju podatkowym.

Problem w przedmiotowej regulacji prawnej występuje szczególnie przy transakcjach z niepowiązanymi kontrahentami, gdzie podatnikowi trudno będzie zachować wymaganą należytą staranność ze względu na brak dostatecznych informacji o rzeczywistych właścicielach kontrahentów ulokowanych w rajach podatkowych.

następny artykuł